“Als kind was ik altijd aan het tekenen, schilderen en knutselen. Ook draaide ik graag speelgoed en radio’s uit elkaar om te ontdekken hoe iets werkte. Ik ben opgeleid tot creatief therapeut maar in de periode dat ik afstudeerde waren er nauwelijks banen in die richting. Ik solliciteerde me suf maar kwam nergens binnen. Naast mijn studie werkte ik als gastvrouw in de horeca en bij gebrek aan vraag naar creatief therapeuten ben ik dat fulltime gaan doen.

Ik ben altijd blijven schilderen en vanaf 2010 kreeg ik steeds vaker de vraag om iets te maken of te beschilderen. Werk voor in horecazaken bijvoorbeeld. Of het beschilderen van de ruiten van cafés voor de vastelaovend. Tot eind 2024 schilderde ik altijd thuis in de woonkamer. Ik was inmiddels moeder geworden en zodra mijn twee kindjes op bed lagen, zette ik beneden mijn geïmproviseerde atelier op. Ik schilderde tot diep in de nacht en daarna ruimde ik alles nog op. Geloof me, je wilt niet dat twee jonge kindjes hun dag starten tussen de kwasten en nog natte verf.

In 2024 had ik genoeg van het alsmaar op- en afbreken van mijn werkplek, dus ging ik op zoek naar een locatie met genoeg ruimte om mijn schilderspullen een vaste plek te geven. Ik kwam terecht in de voormalige smederijwerkplaats van Smederij Giesen in Tegelen. Een grote, industriële ruimte met genoeg plek voor een atelier. Toen ik daar voor het eerst binnenliep was ik meteen verliefd. De nieuwe werkplek heeft me doen besluiten om een professionaliseringsslag te maken in het schilderen. Ik begrijp niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen om avond na avond in mijn woonkamer te werken.

“Bij mij staat de deur altijd open en kan iedereen aanschuiven.”

Mijn beide opa’s hadden een restaurant in Venlo en mijn vader had 32 jaar een café op de Parade. Ik ben dus opgegroeid in de binnenstad, tussen mensen die aanpakken en hard werken voor hun dromen. Mijn ouders hebben me nooit gestimuleerd om ook te gaan ondernemen maar nu ik heb besloten om dat toch te doen, steunen ze mij door dik en dun. Mijn familie en vrienden staan altijd voor me klaar en andersom ben ik er altijd voor hen. Ik geniet ervan om samen met hen verjaardagen en vastelaovend te vieren. Of om gewoon even bij elkaar binnen te lopen en bij te kletsen. Bij mij staat de deur altijd open en kan iedereen aanschuiven. De enige plek waar ik alleen ben is in mijn atelier.

Ik ruilde 3 dagen horeca en 1 dag schilderen om naar 3 dagen schilderen en 1 dag horeca. Sindsdien zit ik helemaal vol. Ik doe wat ik leuk vind en mijn klanten zien dat. Het werkt bijna aanstekelijk! Mijn klanten komen uit heel Venlo en omstreken en alles verloopt tot nu toe via via. Vanwege mijn werk in de horeca heb ik een groot netwerk. Ook helpt het dat ik een grote familie heb. Ik maak nu alleen werk in opdracht, simpelweg omdat ik geen tijd heb voor autonoom werk. Ik heb op dit moment geen werken in mijn atelier staan want alles is al verkocht. Bij veel kunstenaars is het precies andersom.

“Durf groot te denken én te doen!”

Ik geloof dat wanneer je doet wat je leuk vind en je jezelf blijft uitdagen, je precies komt waar je wilt zijn. Ik heb geleerd om groot te denken én te doen. En kom je er niet uit? Vraag mensen om je heen om hulp want samen kom je verder. Mijn eigen atelier en leven van het schilderen: het leek lang ver weg en daardoor onmogelijk, maar toch is het me gelukt!”