“Tevreden zijn is volgens mij het allerbelangrijkste in het leven. Als je altijd maar groter, beter en meer wilt, vergeet je stil te staan bij wat er al is. Andere ondernemers vragen me wel eens: heb je dan geen ambities? Natuurlijk heb ik die, maar de lat hoeft niet alsmaar hoger. Ik geniet als ik de mensen om me heen kan helpen en blij maken. Als ik dat kan blijven doen ben ik een tevreden mens.
Ik kom uit een gezin waarin alles bespreekbaar was en is. Toen ik 16 jaar oud was overleed onze moeder en dat heeft ons gezin nog hechter gemaakt. Ik denk elke dag aan haar en haar overlijden heeft een grote rol gespeeld in hoe ik in het leven sta. Als iets tegenzit, dan kan ik goed relativeren: het kan altijd erger. Ik heb geleerd dat hardop zeggen wat je voelt en denkt, ervoor zorgt dat je elkaar beter begrijpt. Ik praat overal over, met iedereen. Bij mij gaat dat vanzelf en ik probeer anderen ook uit te nodigen om zich open te stellen. Als ik zie dat iemand niet lekker in z’n vel zit, dan stap ik op diegene af en vraag ik wat er aan de hand is. Als je alles altijd maar opkropt, dan raak je vol van binnen. Dat is voor niemand goed!
Op school kon ik met iedereen overweg, maar ik had moeite met stilzitten en leren uit een boek. Ik ben een doener en leer het liefst in de praktijk. Ik heb vijftien jaar bij een boomkwekerij gewerkt: de ene helft van het jaar als boomkweker en de andere helft als hovenier. Een geweldige tijd en één van de leukste dingen vond ik het begeleiden van stagiaires. Toen mijn vrouw en ik ouders werden van onze zoon en dochter, zocht ik meer flexibiliteit en zelfstandigheid. Ik ben toen mijn eigen hoveniersbedrijf begonnen en werd meteen ook leerbedrijf. Sindsdien heb ik elke dag werk en breng ik jonge hoveniers mijn vak bij.
“Ik heb geen zin in allerlei verplichtingen en vergaderingen: ik wil gewoon aanpakken.”
Naast mijn werk doe ik veel voor mijn omgeving. Ik ben een echte vastelaovendvierder. In 2003 was ik adjudant bij Vastelaovesvereiniging D’n Oeles uit Tegelen en in 2018 Vors Lucifer bij Vastelaovesvereiniging De Kaetelaers in Steyl. Ook organiseer ik samen met een groep vrijwilligers de vastelaovend bij voetbalclub TSC Irene. Ik kies er bewust voor om geen functie in een bestuur of commissie te bekleden. Ik heb geen zin in allerlei verplichtingen en vergaderingen: ik wil gewoon aanpakken.
Zo ben ik vanaf het moment dat mijn zoon ging voetballen bij TSC Irene, elke week op de club te vinden. Samen met collega-vrijwilligers zorg ik dat alles klaarstaat voor de wedstrijden van de selectie. Na afloop ruimen we alles weer netjes op. Samen zorgen we ervoor dat de spelers krijgen wat ze nodig hebben om te kunnen stralen op het veld. We regelen eigenlijk alles rondom de selectie, maar ik bemoei me nooit met hun spel. Ik heb geen verstand van voetbal, maar wél van de medemens.
“Klaarstaan voor anderen? Dat kan als je prioriteit stelt en goed voor jezelf zorgt”
Als ik in deze tijd jong was geweest, dan had ik vast een adhd-stempel gekregen. Vroeger was je gewoon druk. Ik barst inderdaad van de energie, maar ik ben niet chaotisch. Mijn agenda is vol maar niet té vol. Als je prioriteiten stelt en goed voor jezelf zorgt, dan kun je klaarstaan voor de mensen om je heen.
Laatst was er een processie in Steyl. Ik werd op een vrijdagavond gebeld: het kruis op de heuvel van de kloostertuin moest worden gesnoeid. Ik vroeg hem wanneer en hij zei: vóór zondag. Ik heb toen een rondje gebeld en 2 uur later stond ik samen met 2 jonge hoveniers te snoeien. De broeders en paters straalden van oor tot oor. Zulke dingen vind ik geweldig! Voor mij een kleine moeite en voor een ander van grote betekenis.”
Venlo is van en voor ondernemende mensen die het leven vieren.
Laat je inspireren door nog meer verhalen van trotse Venlonaren.
