Spiegeling
Collectie museum van Bommel van Dam, schenking Stichting Marianne van der Heijden / Bruno Borchert
Stel je eens voor hoe zonlicht door een glas-in-loodraam schijnt: al sinds de middeleeuwen wordt licht gebruikt als symbool voor het goddelijke. Kunstenaar Marianne van der Heijden ontwierp in de jaren zestig glas-in-loodramen voor kerken, maar nam in de jaren zeventig geen opdrachten meer aan om zich te kunnen ontwikkelen als zelfstandig kunstenaar. Toch zie je de invloed van haar glas-in-loodontwerpen in deze linoleumdruk terug: donkere lijnen omgeven en doorbreken de vloeiende kleurvlakken, als een reflectie op een wateroppervlak. Linoleum is zachter dan hout en goed te bewerken, waardoor van der Heijden makkelijker verschillende voorstellingen kon uitproberen.
Over de maker
Als enige lid van de ‘Amsterdamse Limburgers’-kunstenaarsgroep ging Marianne van der Heijden na haar studie in Amsterdam terug naar Limburg. Teruggekeerd in de provincie werkte ze vooral in opdracht voor scholen en kerken. Behalve de bekende glas-in-loodramen maakte van der Heijden ook mozaïeken en werkte ze met materialen als textiel en conservenblikken. Haar oeuvre is zo groot, dat het moeilijk is om er één stijl op te plakken. Kunsthistorica Lies Netel, die een biografie over Van der Heijden schreef, omschrijft haar treffend als een outsider in de kunstwereld.
