Omstreeks 1495, gevel 19e eeuw
Vanaf de 15e eeuw werden houten huizen in Venlo steeds vaker voorzien van stenen gevels. Deze verstening vond op grote schaal plaats.
De panden 13 en 15 vormden aanvankelijk één groot dubbelhuis met één grote bakstenen topgevel, gebouwd door een rijke middeleeuwse handelaar. Naderhand werd het huis gesplitst en kreeg het pand de huidige twee gevels.
Dubbelpand
De panden met de huisnummers 13 en 15 werden in de late middeleeuwen als een zogenaamd dubbelpand gebouwd. Vermoedelijk diende het als gasthuis. Het had een dubbele kelder met een steunmuur in het midden. Deze muur liep van de kelder tot de nok. Op de begane grond en eerste etage waren openingen, waardoor de huizen met elkaar waren verbonden. Van het gasthuis was er bovendien een doorgang naar de Sint-Joriskapel. In de zeventiende eeuw is het pand opgesplitst. Het dubbelpand heeft een indrukwekkende middeleeuwse kap, vervaardigd uit bomen die eeuwen in de buurt van de vestingstad Venlo hebben gestaan.
Voetstukje
In de verder onopvallend gevel is een detail, dat eruit springt. Letterlijk en figuurlijk. Het is een hardstenen voetstukje, dat dateert uit de vijftiende eeuw. Ooit heeft er een heiligenbeeldje op gestaan. Mogelijk dat van Sint Joris met de draak, de patroonheilige van het gasthuis waaraan de straat de naam ontleent.
Kijkgaten
In de eerste helft van de negentiende eeuw was in het pand de speelgoedwinkel De stad Neurenberg gevestigd. Een toepasselijke naam, want Nürnberg in Duitsland was de speelgoedhoofdstad van Europa. De zilversmedenfamilie Seelen heeft in de huidige winkel de bouwhistorie zichtbaar gemaakt. Van een muur uit 1430 is de onregelmatig dikke pleisterlaag afgebikt, waardoor de bakstenen na eeuwen weer zichtbaar zijn. In de vloer zijn twee kijkgaten gemaakt die zicht geven op de gewelvenkelder.
Je raakt niet uitgekeken in Venlo
Beluister het fragment
Het verhaal van het Middeleeuws dubbelhuis