Op de zijgevel van eetcafé Hemingway in de Heilige Geeststraat staat een gedicht van Daan Doesborgh.
Het gedicht is precies de juiste lengte voor de tijd dat het kost om erlangs te lopen. Je kan het dus lezen terwijl je loopt en hoeft daarvoor niet je pas in te houden.
In het gedicht spreekt de stad tot de wandelaar die erin loopt. In de stad ben je altijd samen met die stad, met de geest van die stad op een plek. Daarom is het gedicht opzettelijk niet verwant aan de plek waar het staat, de stad is overal om je heen en dit gedicht zou dat ook kunnen zijn.
Omdat Venlo een Limburgse stad is, zit in de laatste regel een regionale ‘taalfout’. Goed Nederlands zou zijn: 'ik kijk in je ogen'. Maar zoals het er nu staat is het goed Limburgs, en bovendien met een mooier ritme.
Dichter
Daan Doesborgh (1988), geboren in Steyl, is schrijver, presentator en was van 2006 tot 2011 stadsdichter van Venlo. In 2005 stapte Doesborgh als zeventienjarige tijdens een open podium voor het eerst achter een microfoon. Hij werd een fanatiek beoefenaar van de poetry slam en won verschillende prijzen, onder meer in 2010 het NK Poetry Slam.
Hij is redacteur van tijdschrift Tirade. In samenwerking met de Stichting Literaire Activiteiten Amsterdam (SLAA) en Vrij Nederland maakt hij een maandelijkse Poëziepodcast. Met enige regelmaat schrijft Daan artikelen over politiek, kunst en de actualiteit. Ook werkt hij vaker samen met muziekensembles, zoals het Nederlands Blazers Ensemble. In 2020 verscheen van zijn hand de bundel Kraai met door hem vertaalde gedichten van Ted Hughes. Tegenwoordig woont hij in Amsterdam.


Je raakt niet uitgekeken in Venlo
Luister naar het gedicht