In minder dan een oogwenk van de Vleesstraat
een foto in gewandeld. Loodgrijs was het die
vastelaovesdaag in 1959. Och waas ik maar
beej mooder thoès gebleve, zong Venlo. Honderd
maal, duizend maal. Dezelfde mantra. Beej mooder.
thoès. Een gezongen navelstreng die nooit is
doorgeknipt.
In streken strelingen en stippen van penselen
wandelden grootvader en kleinzoon van de
foto het veelluik Unified in. Hand in hand,
een familieband. Zwart-wit is kleur geworden.
Ze keren de stad de rug toe. Lopen over een
stenig pad dat zich onder elke stap laat voelen,
deze regels uit.
Over de schrijver
Sef Derkx
Ernaar gevraagd, noemt Sef Derkx zichzelf soms hartstochtelijk Venlonaar. Hij schrijft over geschiedenis en cultuur en vertelt erover in lezingen en voorstellingen. Al meer dan een kwart eeuw is hij stadscolumnist. Zijn Waerse Wandelinge door de binnenstad van Venlo zijn een begrip. Op 25 januari 2023 werd bekendgemaakt dat Sef dit jaar als stadsdichter de stad Venlo probeert te vangen in poëzie.
