"We hadden een keet in de Boekend, het was koud, we verlengden de stekkerdozen, en opeens werd een van die stekkers warm. D'n Heiten Haspel was geboren,” lachen Jeroen en Thijs van Joekskapel D'n Heiten Haspel, dat dit jaar haar 2x11 jubileum beleeft. Soms is er niet meer nodig dan een oververhitte stekkerdoos.
“We wilden een joekskapel beginnen, maar niemand van ons speelde een instrument. Dus legden we allemaal hetzelfde bedrag in, en daarvan werd een berg instrumenten gekocht. Kies er maar een.” lacht Thijs. “Zo begon ik met träöte en Jeroen met trommelen. Maar na een halfvastenbal en iets te veel bier op stond hij ineens achter de microfoon. Dat sloeg zo goed aan dat hij de trommels aan de wilgen hing."
“We repeteren inmiddels al twintig jaar wekelijks bij de Boostenhof en belanden daarna ook steevast aan de bar,” vertelt Jeroen. “Dat niemand nog in de Boekend woont, maakt niets uit. We zijn uitgewaaierd over heel Venlo maar elke vrijdag komen we terug naar ons 'honk'.
"Rond de elfde van de elfde begint het seizoen maar zo’n vier weken voor vastelaovend wordt het pas écht druk. “We hebben het voorrecht dat we de krinte oét de pap kinne haole,” zegt Thijs. “Ik denk dat omdat we veel tijd en energie in de joekskapel staken, we nu niet alleen op het Boeremoosbal en andere grote vastelaovesevenementen optreden, maar ook daarbuiten toffe dingen meemaken."
“In 2012 werden we gevraagd om samen met schrijver Jan van Mersbergen iets te doen tijdens de Nach van ’t Limburgse Leed,” vertelt Jeroen. “Dat beviel zo goed dat hij erop stond dat we mee mochten naar Lowlands. Hij wilde er een feestje van maken. Half Venlo zat in die tent. We speelden, Jan vertelde, en even hadden we drie kwartier 'vastelaovend same' in augustus."
"We hebben op Lowlands, in de HMH en zelfs in Carré mogen spelen, maar toch zijn de mooiste herinneringen soms juist kleiner en dichterbij huis," vult Thijs aan. "Met Bram & Ruud hebben we tijdens de Nach van ’t Limburgse Leed bij mensen thuis gespeeld. Op het laatste adres lagen vier mensen al in één bed. Stonden we ineens met 'de ganse kapel' in die slaapkamer. Toen Bram erbij ging liggen, begaf het bed het!”
“Ik heb 18 jaar bij de brandweer in de uitrukdienst gezeten en meegemaakt wat het leven zwaar maakt. Vastelaovend is voor mij het moment om dat los te laten,” vertelt Jeroen. “Het is de saamhorigheid. Iedereen is gelijk, je vergeet alles even. Zolang wij lol hebben, dragen we dat over. Zet alle zörg maar lekker op ein kesje, heb toch maling aan d'n driét,” sluit Thijs af.
