Het festivalvirus wordt soms overgedragen
van kind naar ouders. Het jaar 2015. Herm Lecluse
wordt als student tijdens een introductieweek meegetroond
naar het Julianapark. Opbouwen en na vier dagen
feest het afbreken van het festival. Poejakke, alzoeë.
Ongewend werk. Maar Herm volgt dit ritme nog steeds.
Poejakke, feestvieren en weer poejakke.
Pap en mam waren trouwe bezoekers. In 2023 kwam
het pensioen in zicht. Tijd voor iets anders. Ze werden
besmet door Herm met het virus. Pap René kwam in het
team van de zoon. Het belevingsteam met vriendin Eefke
van Herm verwelkomde mam Petra. Het festivalvirus kon
zich terstond nestelen. Op het vrijwilligersterrein ontmoeten
ze elkaar. Even kletsen over hoe goed het voelt parcaholic
te zijn. Hoe fantastisch er wordt gezorgd voor iedereen.
Na het Zomerparkfeest een zwart gat, Herm? Nee hoor,
want dan breekt voor het lid van Jocus Prinsegarde
’t vastelaovesseizoen al gauw aan.
Over de schrijver
Sef Derkx
Ernaar gevraagd, noemt Sef Derkx zichzelf soms hartstochtelijk Venlonaar. Hij schrijft over geschiedenis en cultuur en vertelt erover in lezingen en voorstellingen. Al meer dan een kwart eeuw is hij stadscolumnist. Zijn Waerse Wandelinge door de binnenstad van Venlo zijn een begrip. Op 25 januari 2023 werd bekendgemaakt dat Sef dit jaar als stadsdichter de stad Venlo probeert te vangen in poëzie.
