‘t Femiliegeveul in persoon is Kees. Hij zorgt
voor de verjaardagskaartjes. Bijna iedere dag
worden ze verstuurd. Soms wel zeven kaarten
in één keer. Kees smeedt banden en onderhoudt
ze. Het samen van het festival betekent oor
hebben voor lief en leed.

Zesentwintig jaar geleden sloot Kees aan bij de
stroomploeg. Dirkx bracht de aggregaten,
verdeelkasten en kabels. De ploeg ging vervolgens
aan de slag. Deed alles zelf. Een enorme uitdaging.

De vrijwilligersadministratie kwam erbij toen Kees
niet uitgenodigd was voor een vergadering. Wat bleek?
De namen van de leden van de stroomploeg stonden
niet op papier. Er kwam een database, die alsmaar uitdijde.
Uiteindelijk de hele organisatie omvatte.

Jellie begon in de catering. Broodjes smeren. Later
kwam de incheckbalie met de T-shirts voor de vrijwilligers.
Dochter Janine kwam helpen.

Nomi en Mika groeiden op met het Zomerparkfeest.
Als kinderen huppelden ze er rond. Nu zit Nomi
bij de trussen. Mika bij de stroom waar opa Kees
ooit is begonnen. De Zomerparkfeest-genen zitten
in de familie.

Met zijn Jellie is zorgzame Kees iedere dag
in het Julianapark. Het vrijwilligersterrein is
hun biotoop. Het Venlose filiaal van het aards
paradijs voor twee weken. Voor Jellie voelt het
bekend. Ze is er gekend. Was fijn, zegt ze als
ze weer thuis zijn.